woensdag 12 juni 2013

Acht.

Vandaag hoorde ik je niet. Op de 6 neergetypte woorden na dan.
Maar ze hadden weinig betekenis en konden geen troost of erkenning bieden.

Er komen vast nog zo'n momenten. Momenten dat je geen tijd hebt. Of geen zin. Momenten dat ik me moederziel alleen voel. Ik weet dat ze komen. Ik voel dat ze komen. Maar ik baal toch als ze er zijn.
Op dagen als deze zou ik naar je voicemail bellen om je stem nog eens te horen.
Ik ken hem intussen van buiten, maar ik doe het toch.

'Hey, Hallo! Dit is D. Ik ben er even niet, maar laat een bericht achter na de biep en dan bel ik straks  even terug.'

Ik hou van jouw stem.


Ps: Je hebt m'n hart.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten