Gisteren was ik doodop.
De combinatie van het vroeg opstaan met de emoties van de dag, en dan ook nog eens aan iedereen die ik tegenkwam vertellen hoe het afscheid was verlopen (wat gaat het ze aan?),...
Ik voelde me zo leeg als een platgetrapt PMD-brik.
En dus kroop ik quasi verlangend m'n bed in, rond een uur of tien. Vol overtuiging, met m'n kont jouw richting uit. Maar hoe diep ik ook onder de lakens kroop, jouw warme lijf was nergens te bespeuren.
Jij bent de beste lepel en bovendien ook de enige lepel waar ik me naast wil vleien.
Ik mis je.
Ps: Je heb m'n hart.
De combinatie van het vroeg opstaan met de emoties van de dag, en dan ook nog eens aan iedereen die ik tegenkwam vertellen hoe het afscheid was verlopen (wat gaat het ze aan?),...
Ik voelde me zo leeg als een platgetrapt PMD-brik.
En dus kroop ik quasi verlangend m'n bed in, rond een uur of tien. Vol overtuiging, met m'n kont jouw richting uit. Maar hoe diep ik ook onder de lakens kroop, jouw warme lijf was nergens te bespeuren.
Jij bent de beste lepel en bovendien ook de enige lepel waar ik me naast wil vleien.
Ik mis je.
Ps: Je heb m'n hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten